Boudewijn de Groot - “Wonderkind Aan Het Strand”

Jake's Persoonlijke Top Zoveel van Beste MuziekAlbums, deel 3

Neerlands Troubadour

---

Dit is een beetje een goedkope keuze: een echte, onvervalste 'best of'. Het artikel is ook een beetje goedkoop: vol met citaten. Jammer maar helaas, en je doet het er maar mee ja! Met die non-existente feedback van jullie kan ik ook niks.

Het dubbelalbum is een verzameling van Boudewijn de Groot z'n beste en bekendste albums, inclusief een paar live-uitvoeringen. Grote afwezige op dit album is Welterusten, Meneer De President. Jammer, want dit nummer was mijn kennismaking met Boudewijn.

Boudewijn zou nooit zo bekend zijn geworden als... Trouwens hoe bekend is hij echter? Wie van jullie weet iets van hem? Wie kent meer dan alleen Jimmy en Land Van Maas En Waal? (open kans om te reageren mensen ;-) )

Nou ja, Boudewijn zou nooit zo bekend zijn geworden als hij het genie van Lennaert Nijgh niet naast zich had gehad. Ja mensen, dit is nou een tekstschrijver. Daar kunnen jullie stuk voor stuk nog een puntje aan zuigen. Excuse me, maar dat is een feit. Ik weet helaas niet welke nummers hij de tekst voor heeft geschreven en voor welke niet. Ik heb het album ook niet bij de hand, dus ik neem maar aan dat hij ze allemaal heeft geschreven. Excuses als ik het achteraf fout blijk te hebben.

Lennart schreef heel sterke teksten, vol met verwijzingen, metaforen en meer van dat moois. Het begint al zo leuk met Strand: een 2 en een halve minuut durende rap avant la lettre over dat typische Nederlandse volksvermaak: een dagje aan het strand. Het schijnt trouwens dat dit gebaseerd is op een Engelse klassieker. Enkele fragmenten:

Dan ga je kijken naar een vrouw die je wel graag versieren zou
Dan krijg je ruzie met haar man die heel toevallig boksen kan
En met je tanden in je hand sjok je weer verder over 't strand
(..)
De ene komt met flessen wijn, die smaakt verdacht veel naar azijn
De tweede komt met z'n vriendin, die pikt de derde dan weer in
De vierde brengt een zak patat met onderin een daverend gat
De inhoud ligt verspreid in 't zand van driekwart kilometer strand

Het tweede nummer, Naast Jou, heeft een zo mogelijk nog mooiere tekst, over de liefde. Trouwens een terugkerend thema bij Nijgh. (En velen met hem, maar dat terzijde.)

's Morgens durfden wij elkaar niet aan te kijken
'k Had er spijt van en was toch wel heel erg blij
't Is weer ochtend en de zon is al gaan schijnen
Door mijn wimpers zie ik je in de kamer staan
In het zachte licht dat valt door de gordijnen
En je schaamt je nu voor mij, je kleedt je aan
Ik hoop dat ik nooit zo'n nacht meer zal beleven
En het geeft niet of ik mijn gevoel verdruk
Maar je hebt me bij het afscheid iets gegeven
De herinnering aan liefde en geluk

Deze kwaliteit gaat zo'n beetje de hele eerste CD door. Uitschieters zijn Testament (hieronder een fragment), Jimmy (Jaapken z'n favoriete De Groot-nummer) en Mensen Om Me Heen. Let op: ik noem dit uitschieters, want de rest van de nummers is zeker de moeite waard en iets waar velen zelfs nu nog iets van kunnen leren.

Na 22 jaren in dit leven
Maak ik het testament op van mijn jeugd
Niet dat ik geld of goed heb weg te geven
Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
Maar ik heb nog wel wat mooie idealen
Goed van snit hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil die mag ze komen halen
Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn

Het nummer Picknick mag ook niet onvermeld blijven — Neerlands poging tot groot en meeslepend psychedelisch leven, in navolging van The Beatles.

De bloemenwei is groen getooid
We hebben bloemen rondgestrooid
Het goudgelokte lentekind en wij
Vriendinnen, vrienden, allemaal
Gezeten rond de vruchtenschaal
Ook u bent welkom, lach en kom erbij
We geven picknick

Jammergenoeg komt die Nederlandse krenterigheid even later weer boven ;-) :

Daar zit Tony Vos en Lennaert Nijgh
Van wie ik nog een tientje krijg

Maar goed, Nijgh kan dus goed schrijven. Mooie rijm, metrum, alliteratie. Veel beelden, tragiek, komedie, liefde en toch dat puur Nederlandse. Boudewijn zingt erg verstaanbaar en bij deze teksten is dat wel zo fijn. Bovendien kan Boudewijn dus ook goed kan componeren en wordt deze waterval van woorden niet omgezet in een moeizaam en suf liedje. Ik denk nu aan Acda & De Munnik, die mooie teksten schrijven maar die vakkundig de nek omdraaien in sommige van hun uitvoeringen. En 'ons' Blof heeft ook zeker mooie teksten, maar lijkt de laatste tijd een beetje in de automaat te zijn blijven steken.

Helaas is de tweede CD een stuk minder interessant. Enkele afgrijselijke nummers van The Tower (een project van De Groot) ontsieren de plaat. Gelukkig zijn hier enkele prachtige nummers te vinden om dit te balanceren: de meezinger Malle Babbe, het rockende Wie Kan Me Nog Vertellen en het epische De Engel Is Gekomen. Enkele andere nummers zoals Hoogtevrees, Een Wonderkind Van 50 en Travestie zijn duidelijk biografisch en waarschijnlijk geschreven door Boudewijn zelf. Dit resulteert in degelijke nummers, die echter zeker niet brilliant te noemen zijn. Het klagerige druipt er ook wat vanaf.

Kortom, het tandem De Groot/Nijgh moet maar gewoon samen blijven werken net als Bernie Taupin en Elton John. En Nijgh is gewoon zo'n soort Brel die het leven bezingt.

Over het boekje: helaas geen songteksten, maar wel schrijft Boudewijn over elk album iets. Onder welke omstandigheden het is opgenomen, welke apparatuur, welke mensen, welke gemoedstoestand. Dat soort dingen. Hierdoor weet ik o.a. dat Boudewijn een hekel kreeg aan dat lachje in Land Van Maas En Waal, maar het er niet uit kon halen omdat het op een spoor zat met essentiele muziek. Tja. Wat een stumpers in die tijd, zou je bijna denken. Gelukkig hadden ze meer verstand van liedjes maken. Echt mooi Nederlands.

Reacties

Steven reageerde op mijn "En Nijgh is gewoon zo'n soort Brel die het leven bezingt."

"Call me a drunk, over-sensitive asshole, maar de oppergod BREL (jawel, met enkel hoofdletters) wordt met niemand, ik herhaal niemand, vergeleken. Het is al erg genoeg dat tegenwoordig iedereen denkt het recht te hebben HEM te mogen coveren, vooral Nederlandse artiesten (Acda&demunnik, you can eat my shit, fucking assholes!), vooral het nummer 'Amsterdam' is populair, en verder... shit, weer de draad kwijt..."

Jeroen zei later nog:

"Wonderkind van 50 is niet door De Groot geschreven, maar door Nijgh, en het kwam boven na jarenlange afwezigheid van Nijgh (daarom zit er ook 2e wereldoorlog in). En het beste nummer van De Groot staat er niet op: Avond."