Furtive Little Feelings

The collected thoughts of Jake de Oude

Recensie 'League Of Extraordinary Gentlemen'

Origineel gepubliceerd op 25 september 2003.

Ten eerste, League of Extraordinary Gentlemen (LXG) is blijkbaar gebaseerd op een strip. Die heb ik echter nooit gelezen. Ten tweede: ik verwachtte mooie beelden, leuke effecten en een slecht verhaal. Dat kreeg ik ook.

De premisse van LXG is de volgende: in 1897 (ofzo, aan het eind van het Victoriaanse tijdperk in ieder geval) is er een slechterik. Deze zet de Engelsen tegenover de Duitsers dmv wat terroristische acties. En daarna raakt het verhaal de weg kwijt. Dan al? Ja, dan al. Het klopt allemaal wel (mits je het opduiken van een duikboot in de grachten van Venetie kan hebben), maar het gaat te snel, te weinig 'grounding' en te veel hak op de tak. Meerdere keren zat ik stomverbaasd te kijken, me afvragend wat ik nu weer had gemist.

Lekker belangrijk, want daar gaat de League niet over. Het gaat ook niet om de personages, al zijn die leuk bedacht. Pak een hoop bekende literaire helden uit de 19e eeuw, pleur ze bij elkaar om de slechterik tegen te houden en dat is het. Dus mag Sean Connery Allan Quatermain worden, een legendarische jager. Hij had zich eigenlijk teruggetrokken ergens in koloniaal Afrika, maar "The empire calls, and I answer." Ohja, Allan heeft ook nog wat problemen met het verleden in de vorm van overleden vrouwen (2 stuks) en een overleden zoontje, "that died in my arms." Wederom lekker belangrijk, al doet de film krampachtig moeite om dit toch naar de voorgrond te brengen.

Verder hebben we nog:

Zoals jullie wel zien helpt het als je je literalectuur kent. Er zijn nog meer referenties (o.a. naar Murders of the Rue Morgue, van Poe geloof ik) en ach, das leuk.
Maar ook hier gaat het niet om: de personages krijgen niet de kans om driedimensionaal te worden.

Nee, het beste van de film is de art direction. De film ademt een weldadige, decadente sfeer van het fin de siecle. Gothisch, donker, overdreven, prachtig! De shots van Londen, Parijs en Venetie, en de basis van de slechterik ergens in Siberie zijn mooi. Mooier echter nog is de Nautilus: de onderzeeboot van Nemo. Hij is erg groot (denk echt Titanic) en werderom barok vormgegeven. Op de uitkijktoren staan klassieke beelden. Is dat onhandig en niet goed industrial design? Lekker belangrijk, als het er maar goed uitziet.

De overige special effects zijn wel okay (behalve de transformatie van Jekyll/Hyde, die is echt slecht) maar niet geweldig. De actiescenes zijn erg goed, alhoewel ze wat warrig zijn.

Samengevat: leuke popcorn film, prachtig vormgegeven, waardeloos plot. Precies wat ik verwachtte :-)