OC 2000/2001 voor GEWIS Almanak
(Op donderdag 14 april 2005 werd er eindelijk weer een jaarboek uitgegeven door GEWIS. Omdat dit al enkele jaren niet was gebeurd werden de afgelopen vier verenigingsjaren besproken in één almanak, met het toepasselijke thema "Vier". Uiteraard was ik als onderwijs commissaris van het GEWIS bestuur 2000/2001 ook gevraagd naar een stukje.)
Het is een lamme vrijdagmiddag bij GEWIS als ik aan het kersverse bestuur vraag of ze me aan onze (half)jaarverslagen kan helpen. Ik wil best iets schrijven voor het jaarboek, maar het is inmiddels vier jaar geleden dat mijn bestuursjaar begon en ik wil mijn geheugen opfrissen. Jordi stuurt me door naar CBC-er Alain, en die gaat wat in de digitale krochten van GEWIS zoeken. Enkele minuten later klinkt het laconiek door het bestuurshok "He, volgens mij zijn we het bestuursarchief kwijt."
Waarom vertel ik dit? Afgezien van het feit dat ik nog een "anekdotische
aanzet" nodig had voor mijn stukje, illustreert dit uitstekend dat GEWIS
als geheel weinig verandert.
Ik weet het. Als bestuur hebben wij altijd geroepen "continuïteit",
"commissiedraaiboek" en "professionalisering"; en hier stond ik ook echt
achter. Achteraf moet ik toegeven dat wij GEWIS niet zo zeer hebben
veranderd, als dat ons bestuursjaar ons heeft veranderd. Of, om voor
mezelf te spreken, mij heeft veranderd.
Eén van de redenen om onderwijs commissaris te worden was het feit dat Ontwerp Gericht Onderwijs opgezet werd gedurende mijn tweede jaar. Zoals zo vaak gingen er daar behoorlijk wat dingen fout, en ik wilde het beter maken. Ik heb nog wat getwijfeld of ik desondanks niet toch PR-functionaris wilde worden, maar achteraf ben ik blij dat Rob dat is geworden. Gijs (Geleijnse) heeft me veel geholpen in het begin, en al snel vond ik mijn weg in het oerwoud van afkortingen: OCI, OCW, FR, SR, SAO, OWP, FRUR, OGO, ComOn... Voeg daaraan de obligate WISO, FSE, AV, BV en VV die elk bestuurslid ontmoet toe en u snapt dat ik mijn bord vol had met vergaderingen. Hoewel dit vergaderen het grootste gedeelte van mijn tijd in nam was dit niet hetgeen waaraan ik dacht bij het schrijven van dit stuk. Gelukkig niet.
Het eerst herinnerde ik me de sfeer. Bovenal gezellig, maar ook serieus. We wilden een goed bestuur zijn, en dingen gingen veranderen. Al bij onze constitutieborrel ging dat imago enigszins aan diggelen. Ik vond dat ik "aangeschoten" was, maar in het jaarboekstukje van de Dies2000-commissie lees ik terug dat ik "gewoon zat" was. Juistem.
Ook typisch "nieuw bestuur" was het feit dat we in het begin nog niet echt wisten wat wel en wat niet "belangrijk" was. Zo herinner ik me dat Marc en ik naar "Pi in de Pieterskerk" gingen, in Leiden. De Pieterskerk was opgeknapt ofzo, en dat moest gevierd worden. Marc en ik zijn daar de hele dag geweest en we hebben veel geleerd over het getal π. (Wisten jullie bijvoorbeeld dat ergens in de decimalen van π de complete werken van Shakespeare zijn verstopt?) Maar oh! wat waren we misplaatst daar. Met onze matchende bestuurspakken waren we ook duidelijk herkenbaar als "bestuur van een studievereniging" zodat we op een gegeven moment zo ook werden aangesproken. Ai, daar ging onze trots. Maar, aangezien de opening werd uitgevoerd door Prins Pils (toen nog zonder zijn Máxima, helaas) kan ik nu zeggen: ik heb op vijf meter van Prins Willem-Alexander gestaan! En op de terugreis hielden we elkaar krampachtig voor dat "JKL ons toch had gezien, en dat is ook wat waard."
Leukere dingen waren er ook natuurlijk. Zoals een gratis etentje in de Stadsschouwburg met aansluitend een optreden van Bert Visscher, of het contact met de besturen van Japie en Intermate. Als "besturen van het eerste uur" hadden we een goede band.
Pas veel later herinnerde ik me de dagelijkse beslommeringen. Niet het schoonhouden van de ruimte, of het gezeik op de (vele) AV's. Of de diefstallen die GEWIS een tijdlang teisterden. Nee, dan herinner ik me de oplossingen hiervoor: de aanschaf van commissiekluisjes en een pinautomaat voor de boekenverkoop. Nu kan ik niet zeggen dat ik direct veel geholpen heb hierbij, maar ik zorgde zoveel mogelijk dat Marc en de anderen zich hierop konden concentreren. Dat was sowieso een sterk punt van ons bestuur: ieder had zijn of haar taken, en we vertrouwden erop dat die taken vervuld werden.
Ach... laat ik maar stoppen met het schrijven van dit stukje. Het idee is denk ik duidelijk. Het was een erg waardevol jaar waar ik nog steeds dankbaar voor ben.
met vriendelijke groet,
Jake de Oude
Onderwijs Commissaris 2000/2001
— Luid & Duidelijk —